*बाप आधीचे...बाप आतांचे*...
- *फा...र आधीच्या... आमच्या पणजोबांच्या वेळेच्या बापांबद्दल न बोललेलंच बरं*...
- त्यांची फोटोतील उपरणं, फेटाधारी,उग्र, करारी प्रतिमा पाहुन आणि त्यांच्याबद्दल इतरांकडून ऐकुनच अंगाला भरतंय कापरं...
*आमच्या* *आजोबांच्या वेळेचे* *बाप*
- फेटा तर क्वचितच,
पण टोपी येई कामी
माया दिसत नव्हती,
शिक्षेची मात्र हमी
- बाप येता दारांत,
मुलं लपती घरांत
चिडीचूप घर सारं,
आईचाही थरथरे हात
- *आमच्या वेळचे बाप*...
- शर्ट, पायजमा, टोपी,
हाच वेश सर्वांचा
शर्ट, पॅन्ट, शुज...
जरा जास्त शिकलेल्यांचा
- पण बाप असायचे...जसे नारळ
वरून कठीण कवच, आंत मधुर जळ
- बाप असायचे...जसा फणस
आंत मधुर गर, वर कांटेरी स्तर
- बापाशी बोलण्यासाठी लागे
आईच्या पदराचा आधार
त्यांच्या शिस्तीचा तेव्हां
राग येत असे फार...
- *आतांचा बाप*...
- 'अहो बाबा' वरून 'अरे बाबा' वर कधी आला ते कळलंच नाही
बाप मुलांच्या मैत्रीची देतात ते ग्वाही
- 'अरे बाबा, कांही कळतंच नाही तुला
थांब समजावुन सांगतो, हे माहिती आहे आम्हांला'
- बापही निमूटपणे ऐकतो,
मानत नाही अपमान
*बाप से बेटा/ बेटी सवाई*
म्हणतो, वाढते आपली शान...
- बाप मुलांसाठी राबत होता तेव्हांही
बाप मुलांसाठी खपत असतो आतांही...
- कधी असते मुलांना जाणीव,
कधी म्हणती तुमचेच कर्तव्य
*जातील आपल्या वंशा*
तोपर्यंत *मा फलेषु कदाचन*
असं म्हणत जगायचं असतं...
पण तरीही...
- आतांच्या बाप मुलांचं
हे निकोप, खेळकर नातं
मनाला आमच्या भावतं
*जमाना बदल गया है*
आपल्याच मनाला समजावतं.
सौ.भारती महाजन-रायबागकर, चेन्नई
No comments:
Post a Comment