*(१०)* *आधुनिक बलुतेदार*
सध्यां आपल्या गाड्या क्वचितच घरांतुन बाहेर निघत असतील. त्यामुळे त्यांच्या डॉक्टरांशी भेट होण्याचा प्रश्नच उद्भवत नसेल. त्यामुळे त्याला आणि आपल्याला दोघांनाही चुकचुकल्यासारखे वाटत असेल, खरं नं!
पण लवकरच हे संकट जाईल आणि आपण आपल्या गाडीसह तिच्या डॉक्टरला भेटू....
पण तूर्तास आजच्या बलुतेदाराकडे…
आपल्या डाँक्टरकडे वळु…
*डॉक्टर*
पूर्वी गांवात एखादा वैदु/वैद्य असायचा.गांवकऱ्यांचे आजार तो काढे,चाटण,इ.देऊन बरे करायचा. गांवकऱ्यांचाही त्याच्यावर विश्वास असे. आजीबाईचे बटवे तर घरोघरीं सांपडायचे.छोट्या मोठ्या गोष्टींसाठी त्यातल्या औषधी ऊपयोगी पडत.बहुतेकदा त्या स्वयंपाक घरांतच सांपडत.अजुनही सांपडतात,पण...खूपजणांना रानांतील औषधी झाडपाल्याची माहिती असायचीच. आणि कित्येकदा शेवटचा ऊपाय म्हणजे मांत्रिक...गळ्यापर्यंत आल्यावर मात्र… पुन्हां *डाग्दरच*
आतां शहरांतले डॉक्टर महाशय म्हणजे आपल्या आयुष्यातील अविभाज्य घटक...आधी फक्त M.B.B.S.झालेल्या एकाच डॉक्टरकडे जवळपास सर्व रोगांचे इलाज होत असत.त्याच्या उपचाराबद्दल कांही शंका नसे.डॉक्टरलाही आणि पेशंट लाही.अर्ध दुखणं तर डॉक्टरच्या गोड बोलण्यानेच बरं होऊन जायचं.
डॉक्टर-पेशंट हे नातं फार जवळिकीचं होतं. डॉक्टर म्हणजे देव आणि डॉक्टरही आपल्या मानवतेच्या मर्यादा सांभाळून ते देवपण निभावून नेत असत. फीसाठी पेशंटला अडवणे हे डॉक्टरांच्या तत्वांमध्ये बसत नसे. पैशांअभावी किंवा हलगर्जीपणामुळे दुखणं अंगावर काढलं तर ते हक्काने रागावत असत. फॅमिली डॉक्टर हे नांव तेव्हां अगदी सार्थ होते. कारण ते रूग्णांच्या इतर घरगुती अडचणींही दूर करण्याचा प्रयत्न करीत असत.
पण आतां जमाना आहे स्पेशालिस्टचा,त्यातही सुपर स्पेशालिटी चा. तेव्हां एकाच डॉक्टरकडे जाऊन चालत नाही. त्यामुळे डॉक्टर लोक व्यवहार जास्त बघतात आणि पैसे कमावतात असा सर्वसामान्यांचा समज आहे. (डॉक्टर होण्यासाठी लागणारा अफाट खर्च पेशंट कडुनच वसुल करणार असं त्याचं समर्थन केल्या जातं,शेवटी हे एक दुष्टचक्र आहे हेच खरं.) कांही अंशी तो खरा असेलही, पण प्रत्येक ठिकाणी अपवाद असतो.
आतां काळ बदलला, आणि दुसर्या डॉक्टरकडे जावे लागले तरी 'आपल्या' डॉक्टरांचे सेकंड ओपिनियन घ्यावे असाच मनाचा कौल असतो. पेशंटचे म्हणणे शांतपणे ऐकून त्याला धीर दिला म्हणजे पेशंट अर्धा बरा होतो, तोंडभरून दुवा देतो, आणि जन्म भर त्यांच्याशी नातं जोडून ठेवतो.
ता.क. सध्यांच्या ह्या भयानक संकटाच्या काळांत तर प्रेताच्या टाळुवरचे लोणी खाणारे जसे दिसताहेत तसेच माणुसकीचे दिव्य दर्शन घडवणारेही भेटताहेत.
उडदामाजी काळेगोरे असणारच. खरं ना!
आतां पुढच्या बलुतेदाराची ओळख करून घेऊ...पुढील भागांत
सौ.भारती महाजन-रायबागकर
bharati.raibagkar@gmail.com
9763204334
No comments:
Post a Comment